24-25 kwietnia odbył się IV przegląd Spektakli Profilaktycznych "Żyć pełnią". Teatr Eksperymentalny prowadzony od lat przez p. J. Adamczyka w naszym liceum wystąpił z nowym spektaklem "On i One".
Opiekun Teatru, zawiedziony postawą niektórych członków "Rady Konsultantów", postanowił umieścić na stronie szkoły tekst:
„Teatr szkolny” a „teatr zawodowy”
„Teatr szkolny” jest teatrem specyficznym chociażby dlatego, że nie wystawia spektakli „za pieniądze”, - ani aktorom się nie płaci, ani widzowie nie płacą za bilety.
Termin „teatr szkolny” oznacza, że uczniowie wchodzący w skład takiej grupy zajmują się przygotowaniem jakiegoś widowiska. Nauczyciel prowadzący „teatr szkolny” zdaje sobie sprawę, że ani uczniowie nie są aktorami, ani scena, na której wystąpią, nie jest sceną sensu stricto teatralną, a spektakl - po uporaniu się z wieloma „szkolnymi problemami” - będzie „dziełem amatorskim”.
Nauczyciel-reżyser jest świadom, że realizuje konkretny cel wychowawczy, którym jest uwrażliwianie młodzieży na sztukę poprzez kreowanie takich sytuacji, w których piękno, dobro, a zatem i prawda stymulują zachowanie się uczniów wobec siebie jak i wobec świata w ogóle. Wszyscy „aktorzy” „teatru szkolnego” mają szansę przeżywania pozytywnych emocji, tak w czasie przygotowywania spektaklu, jak i w czasie jego wystawiania, a nierzadko - jeszcze długo „po”. Wystawienie spektaklu, o którym można powiedzieć, że spełnia kryteria wysokiej sztuki - a właśnie takie spektakle pragniemy wystawiać - jest wielkim sukcesem uczniów-aktorów i nauczyciela-reżysera
Ocena takiego spektaklu, sprowadzająca się w istocie do zanegowania niektórych jego „elementów technicznych”, wydała się być, w odczuciu wykonawców i opiekuna, aktem świadomej negacji całego spektaklu, co podważyło poczucie sensu tego typu pracy wychowawczej, stąd ten „głos” opiekuna Teatru Eksperymentalnego
Janusz Adamczyk
